Muur in en rond Bethlehem

Ik zit op dit moment thuis achter de computer, muziekje aan, Nederlandse koffie te drinken. Zometeen ga ik naar het dorpje Taybeh, een christelijk dorp ten noorden van Ramallah, waar vandaag en morgen het Taybeh Octoberfest plaatsvindt. In dit dorp ligt de enige bierbrouwerij van Palestina. Het is opgericht door de Palestijnse familie Taybeh. Sinds een paar jaar organiseren zij elk jaar een Octoberfest, naar de bierfeesten in Duitsland. Omdat eind september de ramadan begint, en dus de hele maand oktober gevast wordt, vindt het Octoberfest in september plaats. Ik ben benieuwd.

In het grootste theater cq. bioscoop van Ramallah vindt op dit moment een Nederlandse filmweek plaats. Nou ja, week, vijf films zullen er gedraaid worden. De eerste was Shouf Shouf Habibi, leuk en grappig. Na de film was er een receptie - jus d’orange en salades, haha. Op kosten van jullie, was lekker hoor. Gister ben ik naar de film Leef! geweest. Waren er bij de opening misschien 100 mensen, gister waren er 10. Gelukkig maar, want in de film komen alle stereotypen over het westen voor (sex, drugs, coffeeshop, man die vreemd gaat, slecht huwelijk, verkrachting, wat bloot). Ook al vond ik zelf de film wel leuk, ik was blij dat er niet zoveel mensen waren. Ik krijg altijd het idee dat mensen een slecht beeld van Nederland kunnen krijgen, of dat de stereotype ideeën bevestigd worden. Ik heb alle vertrouwen in een mooi beeld van Nederland door de film Karakter, die morgen wordt getoond.

Een poosje geleden ben ik op uitnodiging van een Franse fotografe naar Bethlehem geweest. Zij had een solidariteitslunch georganiseerd in het restaurant van een wat oudere Palestijnse man. De muur loopt deels langs en deels door Bethlehem en het restaurant van de man ligt aan de nu Israëlische kant van de muur. De eigenaar heeft een Westbank-id: illegaal nu dus in zijn eigen restaurant. De muur loopt aan drie kanten om zijn restaurant heen en er is geen doorgang voor gewone mensen, behalve ver weg. Uit Bethlehem is het zeer moeilijk om zijn restaurant nog te bereiken. De Israëli’s zijn de laatste tijd druk aan het werk aan de muur, en uiteindelijk werd het laatste stuk geplaatst de dag voordat wij er met de groep gingen lunchen. We konden dus niet naar binnen - wij stonden aan de Palestijnse kant van de muur. De eigenaar was ’s ochtends door de soldaten zijn restaurant uitgezet. In de wachtpost zat een soldaat; na lang wachten kwam hij naar beneden zijn bunker uit om te vragen wat we moesten. Hij kon geen Engels, dus in mijn beste Hebreeuws legde ik uit dat we wilden lunchen in het restaurant aan de Israëlische kant van de muur. De soldaat antwoordde dat het restaurant dicht is. Ik zei dat de eigenaar bij ons was maar dat alles voor de lunch al klaar stond in zijn restaurant, of we dus naar binnen mochten. Er moest een hoger persoon bij komen die beslissingen mocht nemen. En die besloot dat we niet naar de Israëlische kant mochten. De muur was gesloten met een dikke ijzeren poort van zo’n 5 bij 7 meter, waar aan beide kanten wat ruimte zat om eventueel doorheen te gaan. Na lang geklets en geslijm in het Hebreeuws (“ik heb niet ontbeten vanochtend, we hebben allemaal honger, de eigenaar heeft de lunch al klaar staan in zijn restaurant”) kreeg de eigenaar toestemming om tussen de poort en de muur te kruipen om het eten uit zijn restaurant te halen, zodat we het buiten aan de Palestijnse kant konden opeten. We zijn onder een paar olijfbomen gaan zitten, naast de muur, en zo hebben we geluncht: brood, humus, vlees en salade. Simpel maar lekker. Ik ben alleen bang dat de toekomst van het restaurant niet zo goed is: Palestijnen kunnen er niet meer komen, en Israëli’s of toeristen zullen er niet willen komen, omdat het raar tegen de muur aan ligt, weggestopt in een hoekje. Ik ga binnenkort proberen er van de Israëlische kant te komen.

Het bierfeest was leuk trouwens. Goedkoop bier, markt met lokale producten zoals honing, koek en handwerkspullen, gratis kipshoarma, argilah, gemengd gezelschap (kwart buitenlands, rest christelijk Palestijns), een zangeres die liedjes van Fayroz zong, een zanger die onder andere traditionele Syrische liedjes zong, Palestijnse volksdans groepen, dabka dansgroepen, de bekende en populaire DAM (Palestijnse hiphop) groep, nog meer goedkoop bier en mooi weer. Wat willen we nog meer…

Groet